W praktyce zdarza się, że po dniu bilansowym zostaną wykryte błędy w księgach rachunkowych, które mają wpływ na ocenę sytuacji finansowej lub majątkowej przedsiębiorstwa.

Błędy w księgach występują, gdy jednostka nie stosuje przyjętych zasad (polityki) rachunkowości lub nierzetelnie i niejasno przedstawia sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy. Za istotny można uznać błąd, którego kwota stanowi powyżej 1-2% sumy bilansowej, 0,5-1% przychodów ze sprzedaży lub taki, który zmienia wynik finansowy powyżej 5%. Ocena istotności błędu jest subiektywna i należy do kierownika jednostki. Przy ustalaniu istotności można stosować metody wykorzystywane przez biegłych rewidentów przy badaniu sprawozdań finansowych. Polityka rachunkowości powinna określać zasady niezbędne do stwierdzenia istotności takich błędów.

Poprawienie błędu istotnego w księgach rachunkowych zależy od tego, czy sprawozdanie finansowe, którego dotyczy błąd, zostało sporządzone i zatwierdzone. Błąd istotny dotyczący lat ubiegłych wykryty po dniu bilansowym i po zatwierdzeniu sprawozdań finansowych za te lata, koryguje się w księgach roku, w którym został wykryty. Korektę takiego błędu, wykazuje się odpowiednio jako zwiększenie lub zmniejszenie „zysków (strat) z lat ubiegłych” w bilansie w grupie kapitałów (funduszy) własnych. Błąd istotny wykryty po dniu bilansowym, ale dotyczący niezatwierdzonego okresu sprawozdawczego, koryguje się w księgach roku, którego dotyczy.

Błędy nieistotne koryguje się w księgach rachunkowych w roku obrotowym, w którym wykryto błąd. Tym samym błędy nieistotne wpływają na wysokość wyniku finansowego za bieżący rok obrotowy.

W przypadku skorygowania sprawozdania finansowego, które podlegało badaniu, należy poinformować o przeprowadzonej korekcie biegłego rewidenta. W takiej sytuacji biegły rewident oceni przeprowadzoną korektę błędu i może wydać nową opinię i skorygować raport z badania.

Do najczęściej popełnianych istotnych błędów dochodzi w wyniku nieprawidłowego ustalenia kosztów wytworzenia aktywów, nierzetelnej inwentaryzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a także zapasów towarów lub niezachowanie współmierności przychodów i kosztów poprzez nieprawidłowości w ujęciu rozliczeń międzyokresowych biernych i brak utworzonych rezerw na zobowiązania. Do istotnych błędów należy również zaliczyć nieustalenie kwoty podatku odroczonego przez jednostki obowiązane zgodnie z ustawą o rachunkowości do naliczania takiego podatku.

Zdarzenia takie jak połączenie jednostek lub ich sprzedaż, zmiany cen aktywów, duże zmiany kursów walut, wniesienie sprawy do sądu, które wystąpią po dniu bilansowym, nawet jeśli mają istotny wpływ na ocenę finansową lub majątkową jednostki, nie wymagają korekty wyniku finansowego lat ubiegłych. Jeśli w czasie sporządzania sprawozdania finansowego jednostka dołożyła należytej staranności, ale po dniu bilansowym zapadł wyrok sądowy, nie dokonuje się korekty takiego sprawozdania finansowego, a skutki tego wyroku odnosi się w księgach roku bieżącego. Zdarzenia takie, jeżeli tylko jest jeszcze możliwość, należy opisać w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego za rok poprzedni.