Organy podatkowe muszą uzasadnić odmowę uznania elektronicznych certyfikatów rezydencji
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 sierpnia 2020 r. (sygn. II FSK 1276/18) stwierdził, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej powinien w wydanej interpretacji indywidualnej przekonująco wyjaśnić, dlaczego ma wątpliwości co do wystawionych i uznanych przez irlandzkiego fiskusa elektronicznych certyfikatów rezydencji Facebooka oraz Google.
Sprawa dotyczyła stanu prawnego z 2017 r. Warto w tym miejscu przypomnieć, że do końca 2018 r. polskie organy podatkowe uznawały, co do zasady, jedynie oryginały certyfikatów rezydencji. Polska Spółka nabywająca usługi reklamowe od Facebooka i Google z siedzibą w Irlandii wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, aby ustalić, czy udostępniane przez te koncerny certyfikaty rezydencji w formie PDF i JPG mogą stanowić podstawę do niepobrania podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania („UPO”).
Przypomnijmy, że w przypadku płatności za usługę reklamową nabytą od zagranicznego usługodawcy, nabywca występujący w charakterze płatnika, jest zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku u źródła w wysokości 20%. Istnieje jednak możliwość niepobrania podatku na mocy postanowień stosownej UPO, pod warunkiem uzyskania od zagranicznego kontrahenta certyfikatu rezydencji. Ze względu na duże zainteresowanie ze strony nabywców usług reklamowych świadczonych przez Facebooka i Google z siedzibą w Irlandii, tamtejsza administracja skarbowa nie nadążałyby z wydawaniem certyfikatów rezydencji. Zdecydowano więc, aby udostępnić dokumenty dla obu koncernów w formie elektronicznej. Z tego względu irlandzki fiskus umożliwia przesyłanie takiego certyfikatu w formie pliku PDF lub JPG za pomocą bezpiecznego kanału elektronicznego.
Dyrektor KIS tak wydane certyfikaty uznał jednak za kopie, niewystarczające do zastosowania regulacji przewidzianych w UPO. Z taką interpretacją nie zgodził się jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który w wyroku z 25 stycznia 2018 r. (sygn. I SA/Sz 984/17) stwierdził, że jeżeli irlandzkie organy podatkowe uznają taką formę certyfikatów, to mogą być one uznane za ważne dokumenty w świetle polskiego prawa podatkowego, które spełniają wymogi ustawy o CIT. Jednocześnie sąd uznał, że Dyrektor KIS odniósł się wybiórczo do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Ponadto dodał, że jeżeli organ uważa dokumenty za niespełniające wymagań przewidzianych w ustawie, to powinien wyczerpująco uzasadnić swoje stanowisko, a nie po prostu odmówić ważności certyfikatów, uznając je jedynie za kopie.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał wyrok WSA w mocy. W związku z tym organ będzie musiał wydać ponownie interpretacje, uzasadniając szczegółowo, dlaczego dokonał takiej kwalifikacji prawnej dokumentu.
Warto zauważyć, że sytuacja z certyfikatami rezydencji zmieniła się od 2019 r., kiedy weszły w życie przepisy pozwalające na posługiwanie się kopiami certyfikatów rezydencji w przypadku nabywanych usług niematerialnych, przy założeniu, że suma rocznych wypłat na rzecz jednego kontrahenta nie przekracza 10.000 zł.
Na koniec warto zasygnalizować, że na podstawie regulacji tymczasowej, przewidzianej w „Tarczy antykryzysowej 4.0” w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii COVID-19, a także w okresie 2 miesięcy po ich odwołaniu, miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych może być potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje z niej wynikające nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym.
Kinga Duszna, konsultant podatkowy, ATA Tax Sp. z o.o.
Zainteresował Cię ten temat?