Chcesz być informowany o wszystkich wydarzeniach w ATA Finance?
Nie masz czasu, żeby śledzić naszą stronę?

Zapisz się na newsletter!

Imprezy integracyjne dla pracowników a opodatkowanie PIT

2012-11-22

Z końcem roku wielu pracodawców organizuje imprezy integracyjne dla pracowników. Przypominamy zatem, że kwestia ustalania przychodu pracownika z tytułu udziału w takiej imprezie jest kontrowersyjna. Pracodawcy często nie prowadzą ani listy obecności ani nie ustalają, czy i w jakiej mierze pracownik skorzystał ze świadczeń oferowanych w ramach imprezy. Z tego też powodu wielu pracodawców nie ustalało przychodów pracowniczych z tytułu udziału w takim przyjęciu.

Do niedawna w orzecznictwie dość powszechnie było prezentowane stanowisko korzystne dla pracowników. Sądy podkreślały, iż ustalenie przychodu pracownikowi na postawie art. 11 ustawy o PIT możliwe jest, o ile spełnione byłyby łącznie następujące warunki:

  1. Istnieje możliwość przypisania skonkretyzowanego świadczenia danemu pracownikowi;
  2. Pracownik faktycznie otrzymał dane świadczenie (nie wystarcza jedynie przyznanie możliwości skorzystania ze świadczenia);
  3. Istnieje możliwość ustalenia wartości świadczenia w oparciu o przepisy art. 11 ust. 2-2a ustawy o PIT.

Tymczasem z końcem 2011 r. pojawiło się pierwsze orzeczenie negujące dotychczasową wykładnię ( wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2011 r. nr II FSK 1017/10). Niekorzystne stanowisko zostało następnie powielone w wyroku NSA 17 stycznia 2012 r. nr II FSK 2740/11. Z wyroków tych wynika, że w celu ustalenia przychodów pracownika, suma kosztów poniesionych przez pracodawcę na organizację imprezy powinna być podzielona przez liczbę osób uprawnionych do udziału w imprezie.

Postulat, aby poszczególnym pracownikom przypisać przychody statystyczne, bez ustalania czy faktycznie uczestniczyli w imprezie oraz w jakim zakresie skorzystali z udostępnionych świadczeń, wydaje się godzić w konstytucyjną zasadę sprawiedliwości. Poprzez statystyczne ustalenie przychodów pracownik jest obarczany skutkami braku szczegółowych przepisów i zastosowania się do orzecznictwa nie będącego źródłem prawa. Zauważył to WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 16 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 293/12 (nieprawomocny):

"W pierwszym rządzie należy wskazać, że warunkiem uznania za przychód nieodpłatnego świadczenia jest faktyczne jego otrzymanie. Z art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy wynika bowiem, że przychodami (…) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wyraźnie więc w powołanym przepisie ustawodawca wyróżnia dwa sposoby zaistnienia przychodu: a) otrzymanie i b) postawienie go do dyspozycji podatnika. W przypadku nieodpłatnych świadczeń muszą być one faktycznie otrzymane, w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych, które mogą być nie tylko otrzymane, ale również postawione do dyspozycji.”

Cytowany wyrok dotyczył wniosku podatnika o wydanie interpretacji podatkowej. WSA w Gdańsku potwierdził, iż organ podatkowy zobowiązany jest do analizy orzecznictwa wskazanego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, nie będąc jednocześnie związanym orzecznictwem, które nie stanowi źródła prawa. Jednocześnie organ podatkowy powinien działać zgodnie z zasadą prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie podatnika.

Jeśli zatem podatnik w zapytaniu dotyczącym udziału pracowników w imprezie integracyjnej powoła się na istniejące korzystne orzecznictwo, organy podatkowe powinny to odpowiednio uwzględnić.

Przykłady korzystnego orzecznictwa: wyrok WSA w Gdańsku z 16 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 293/12, wyrok WSA w Gdańsku z 27 kwietnia 2011 r. , sygn. akt I SA/GD 140/11, wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 czerwca 2009 r., sygn. akt III SA/WA 412/09 WSA we Wrocławiu 7 maja 2008 r., sygn. akt SA/WR 1326/08.