Z dniem 1 stycznia 2018 r. do ustawy CIT wprowadzony został nowy przepis art. 15e. Przepis ten ogranicza możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu nabycia usług niematerialnych oraz opłat i należności za korzystanie z określonych praw (np. licencji), do wysokości 5% podatkowego wyniku EBITDA danego podatnika. Powyższy mechanizm nie dotyczy kosztów usług, opłat i należności, których suma w roku podatkowym nie przekracza kwoty 3 mln zł, oraz wymienionych w art. 15e ust. 11 tytułów, w szczególności kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.Dnia 25 kwietnia 2018r. Ministerstwo Finansów opublikowało wyjaśnienia mające na celu doprecyzowanie zagadnień objętych dyspozycją nowych regulacji.

Usługami, których wysokość może podlegać ograniczaniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów są usługi doradcze, badania rynku, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz usługi o podobnych charakterze.

Omawiane ograniczenie nie dotyczy natomiast: usług prawnych (w tym również usług doradztwa podatkowego kwalifikowanego przez MF do usług doradztwa prawnego), księgowych, w tym audytu finansowego,  czy rekrutacji personelu. Co istotne, limitowaniu nie podlegają również:

- koszty usług i praw bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi,

- koszty usług refakturowanych przez podatnika; chodzi o usługi nabyte we własnym imieniu, lecz na rachunek innego podmiotu powiązanego (np. zakup usługi przez centrum usług wspólnych od podmiotu powiązanego i dalsza refaktura na centra regionalne),

- koszty usług ubezpieczenia świadczone przez krajowe lub zagraniczne zakłady ubezpieczeń lub zakłady reasekuracji,

- koszty usług czy praw świadczonych w ramach podatkowej grupy kapitałowej (PGK), czy też takich, w stosunku do których sposób kalkulacji wynagrodzenia wskazany jest w decyzji w sprawie uznania prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej pomiędzy podmiotami powiązanymi (tzw. uprzednie porozumienia cenowe).

W zakresie zdefiniowania nieostrego pojęcia „świadczeń o podobnym charakterze” Ministerstwo Finansów odsyła do szerokiego dorobku orzeczniczego powstałego w związku z obowiązkiem poboru podatku u źródła od wypłat z tego tytułu dokonywanych zagranicę.

Wyjaśnienia, jakkolwiek pomocne dla podatnika, nie rozwieją wątpliwości podatników związanych ze stosowaniem nowych przepisów, jednak mogą stanowić pewne wskazówki w zakresie ich interpretacji.

Agnieszka Jasica-Skalbmierska, doradca podatkowy, ATA Tax Sp. z o.o.