Chcesz być informowany o wszystkich wydarzeniach w ATA Finance?
Nie masz czasu, żeby śledzić naszą stronę?

Zapisz się na newsletter!

Koszty finansowania dłużnego i usług niematerialnych w Specjalnej Strefie Ekonomicznej

2019-03-15

Wprowadzone przez ustawodawcę w ramach walki z agresywną optymalizacją podatkową limity dotyczące uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego oraz kosztów usług niematerialnych sprawiają szereg trudności podatnikom, o czym świadczyć może chociażby rekordowa liczba interpretacji indywidualnych wydawanych w tym przedmiocie.

Dodatkowe kłody pod nogi zostały rzucone spółkom działającym na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Pojawiają się bowiem wątpliwości związane ze sposobem liczenia współczynnika odpowiadającego tzw. podatkowej EBITDA, który ma na celu określenie limitu pozwalającego zaliczyć koszty finansowania dłużnego oraz koszty usług niematerialnych do kosztów uzyskania przychodów.

Spółki strefowe uzyskują najczęściej dochody zarówno opodatkowane podatkiem dochodowym, jak i zwolnione na podstawie otrzymanego zezwolenia. Aby ustalić wysokość dochodu zwolnionego oraz opodatkowanego zmuszone są odpowiednio przypisać koszty do źródeł uzyskania przychodów. Kiedy jest to możliwe, alokowane są one bezpośrednio do działalności opodatkowanej lub zwolnionej. W przypadku kosztów dotyczących równocześnie działalności opodatkowanej i zwolnionej, w stosunku do których nie ma możliwości ich obiektywnego przyporządkowania do jednego rodzaju działalności, alokacja jest dokonywana na podstawie tzw. klucza przychodowego.

W praktyce rodzi to następujące pytanie. Czy przy kalkulacji limitów określonych w art. 15c i 15e ustawy o CIT (które określane są w stosunku procentowym do podatkowej EBITDA), firmy te powinny uwzględniać przychody i koszty, które dotyczą zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej?

Pojawiąjące się wątpliwości związane są głównie z ogólną zasadą, zgodnie z którą przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów ze źródeł, z których dochody zwolnione są z opodatkowania oraz kosztów uzyskania tych przychodów. Celem ustalenia współczynnika odpowiadającego podatkowej EBITDA jest w tym przypadku określenie limitu, który pozwala na zaliczenie kosztów finansowania dłużnego oraz kosztów usług niematerialnych do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem organów podatkowych wartość tego współczynnika nie wpływa jednak w sposób bezpośredni na wysokość dochodu do opodatkowania. Wobec tego do jego kalkulacji powyższa zasada, odnosząca się do ustalania dochodu opodatkowanego, nie powinna mieć zastosowania. W konsekwencji przy obliczaniu wysokości limitu odliczenia, podatnicy nie powinni wyłączać przychodów i kosztów działalności zwolnionej.

Skoro obliczanie opisywanych limitów odliczenia oparta jest o wskaźnik, który jest kalkulowany z uwzględnieniem zysku przed opodatkowaniem, to nieuzasadnione byłoby rozdzielanie na etapie kalkulacji tego wskaźnika przychodów oraz kosztów ich uzyskania na związane z działalnością opodatkowaną i zwolnioną.

 

Wojciech Jasiński, konsultant podatkowy, ATA Tax Sp. z o.o.

Zainteresował Cię ten temat?

wojciech.jasinski|atatax.pl| |wojciech.jasinski|atatax.pl