Rozporządzenie w sprawie odroczenia WHT
Zmienione zasady w zakresie poboru i wpłaty podatku u źródła (ang. withholding tax, WHT) stanowią nie lada wyzwanie dla płatników tego podatku, którzy w ciągu zaledwie dwóch miesięcy od ich uchwalenia musieli przygotować się do wdrożenia nowych zasad. Na skutek licznych apeli ze strony środowiska przedsiębiorców (głównie polskich spółek-płatników, które często ponoszą ekonomiczny ciężar zapłaty WHT), a zapewne także
w celu umożliwienia odpowiedniego przygotowania się organów skarbowych, Minister Finansów postanowił odroczyć w czasie skutki wejścia w życie nowych przepisów.
Na kilka godzin przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dla przypomnienia, zgodnie z tym przepisem, jeśli łączna kwota określonych należności na rzecz nierezydentów, jak też wypłaconych dywidend, przekroczy kwotę 2.000.000 zł, płatnik jest zobowiązany pobrać podatek u źródła bez możliwości niepobrania podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania bądź przepisów szczególnych.
Zgodnie z rozporządzeniem, obowiązki płatnika w powyższym zakresie zostały bezterminowo wyłączone m.in.
w przypadku wypłat należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego
(w tym także środka transportu), jak również urządzenia handlowego lub naukowego. Skorzysta więc na tym przede wszystkim branża TSL, a także inne firmy korzystające z leasingu w zagranicznych spółkach.
Należy jednak pamiętać, że zastosowanie wyłączenia jest obostrzone pewnymi warunkami. Odbiorca należności musi mieć siedzibę lub zarząd w kraju, który zawarł z Polską umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, oraz istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem.
Płatnicy wypłacający należności z pozostałych tytułów do 30 czerwca 2019 roku nie muszą stosować regulacji art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Nadal jednak trzeba pamiętać o tym, że również w tym przypadku rozporządzenie uzależnia skorzystanie z przywileju od tego, czy z danym państwem została zawarta umowa międzynarodowa lub inne porozumienie (np. na szczeblu rządowym), które umożliwia uzyskanie informacji z tych krajów przez polskie organy podatkowe.
W każdym z tych przypadków należy również mieć na uwadze, że rozporządzenie znajdzie zastosowanie, gdy spełnione są warunki do skorzystania ze zwolnienia lub zastosowania obniżonej stawki, wynikające z przepisów szczególnych lub UPO.
Jeżeli więc przykładowo rok podatkowy spółki kończy się 30 czerwca 2019 r. i tego samego dnia wypłaci ona dywidendę w wysokości 5.000.000 zł swojej spółce-matce z siedzibą w Austrii, to będzie ona mogła w stosunku do całej kwoty, w zależności od spełnienia określonych warunków, skorzystać na dotychczasowych zasadach ze zwolnienia przewidzianego w ustawie o CIT lub potrącić podatek według stawki 5% wynikającej z umowy zawartej między Polską a Austrią.
Wojciech Jasiński, konsultant podatkowy ATA Tax Sp. z o.o.
Zainteresował Cię ten temat?